Rozdział II- It's just beginning...

Harry:

Wpatrywałem się w wieki ekran telewizora, miałem już dosyć oglądania.

-STOP!!! - krzyknął Louis ze łzami w oczach i pobiegł w stronę sypialni. Ja zaś poprosiłem funkcjonariuszy o wyjście

-Proszę dalej kontynuować śledztwo, dorwijcie tego skurwiela!!! - powiedziałem. Policjanci wyszli zostawiając wizytówkę w drzwiach, a ja pobiegłem do sypialni, zastałem płaczącego w kącie Louisa, usiadłem koło niego i oparłem głowę na jego ramieniu.

-Nie płacz proszę nie płacz - powiedziałem ze łzami w oczach. Zaczęliśmy płakać jak dzieci, które nie dostały nowej zabawki.

-Chodź Louis, wykąp się i ochłoń- odparłem pokazując mu drzwi łazienki. Zaprowadziłem go do łazienki. - Lou wskakuj do wanny, a ja zaraz przyniosę ci świeżą bieliznę - oznajmiłem mu po czy poszedłem bo bokserki i skarpetki.

-Oh Harry dziękuję ci, wskakuj tu do mnie - powiedział

- Przestań, jeszcze ktoś zauważy - odparłem

- Nie gadaj tylko wskakuj !

Po tych słowach nie zastanawiałem się ani chwili dłużej,zdjąłem bokserki i wszedłem do wanny. Zaczęliśmy się bawić pianą i śmiać się z byle czego. Aż w końcu zapytałem co powiemy chłopakom. Miałem na myśli nas i ten cały gwałt.

-A co mamy powiedzieć? Prawdę – oznajmił spokojnym głosem.

Usłyszeliśmy dzwonek do drzwi radość znikła, a pojawił się strach.

-Ja wyjdę - stwierdził Louis - po czym delikatnie wytarł swoje ciało, centymetr po centymetrze aż w końcu założył obcisły materiał na swoje „klejnoty” i poszedł otworzyć drzwi.

Louis:

Wahałem się czy pociągnąć za tą cholerną klamkę, ale zebrałem się na odwagę i otworzyłem. Ku mojemu zdziwieniu ujrzałem trójkę swoich najlepszych przyjaciół z zespołu.

-Co ty…..-zaczął Niall

-...tu robisz-skończył Liam

-Zaraz wszystko wam wytłumaczę-odpowiedziałem

-ooo Harry - powiedzieli chórem

-Siadajcie na kanapę - oznajmił im Harry

-Napijecie się czegoś - zapytał Harry

-Z chęcią

Harry poszedł do kuchni po pięć szklanek i sok pomarańczowy.

-Proszę-odpowiedział chłopakom nalewając każdemu z nich sok.

-Czekamy na wyjaśnienia - powiedział Zayn głośnym tonem.

Poczułem ucisk w gardle, serce biło mi coraz szybciej i szybciej i szybciej, nie wiedziałem od czego zacząć

-My…

-Co żenicie się? - zapytał Niall wybuchając śmiechem

Aż tu naglę dom wypełnił śmiech i radość

-Nie - odparłem patrząc groźnym wzrokiem na Nialla

-My… jesteśmy…..-zająknąłem się.

-RAZEM!!! - powiedział zniecierpliwiony Harry

Wszyscy patrzyli się jak na idiotów i pewnie myśleli, że to ukryta kamera, ale z każdą chwilą uśmiech się zmniejszał i zmniejszał aż w końcu uwierzyli.

-My wiemy to już długo, nie trzeba specjalnie podglądać albo coś. Widać jak na siebie spoglądacie -Jest jeszcze jedna sprawa wyjaśniająca czemu tu jestem. Przed wami była tu policja

-Dlaczego? - krzyknęli - wczoraj zostałem.......

-Co zostałeś......

-...pobity i brutalnie zgwałcony.

Zamurowałem ich, na policzkach widziałem pojedyncze łzy. - "Dorwę tego chuja... dorwę"-powiedział zdenerwowany Liam

-Dziękuję, że jesteście tu ze mną - odparł szlochający Louis

-Od tego są przyjaciele -odpowiedzieli

Harry

-Mam pomysł, chodźmy do może do sklepu, a później do ciebie Loui po rzeczy, zamieszkasz u mnie? -zaproponowałem

Wszyscy przytaknęli, ubrali buty i zeszliśmy na dół.

-Pojedźmy samochodem nie będziemy musieli się wracać. Kluczyki dałem Liamowi żeby prowadził.

10 minut później

Właśnie weszliśmy do środka każdy wziął ze sobą koszyk i rozproszyliśmy się po sklepie, każdy miał inne zadanie. Zayn miał wybrać soki, Niall - nabiał i pieczywo, Liam owoce i warzywa ja zaś z Lou słodycze, które kochaliśmy w każdej postaci. Spotkaliśmy się wszyscy przy kasie zapłaciłem i spakowaliśmy wszystkie zakupy do samochodu i pojechaliśmy tym razem do Boo. Mieszkał 20 km ode mnie. Usiadłem koło Lou. On położył głowę na moje ramię i złapał mnie za rękę

-KURWA!!! - usłyszałem i zorientowałem się, że stoimy w korku.

Louis:

Zajrzałem przez okno widząc ten bar, to miejsce, rozpłakałem się ale dobrze, że tuż przy mnie był Harry.

-Nie płacz - powiedzia wycierając moje łzy.

30 minut później

Harry:

Byliśmy już na miejscu, do szklanych drzwi dzieliło nas raptem nie całe pięć metrów. Zaobserwowaliśmy kilkuosobową grupę mężczyzn bluźniących w naszą stronę. Nie zwracając uwagi na to całe zajście weszliśmy do środka

-Panie Tomilson, dobrze że pana widzę. Była tu dziś rano policja, szukali pana – powiedziała recepcjonistka

-Wiem, wiem dziękuje za informację.

-Jeszcze jedno: mam dla pana dziwny list bez żadnego adresu zwrotnego ani nadawcy. Jest tylko napisane "Louis Tomilson"- opowiedziała miła kobieta podając mi kopertę do ręki

-Dziękuje

-Ależ nie ma za co.

Niall zamówił już windę, weszliśmy do środka po czym pojechaliśmy do góry . Nie minęło 5 sekund a byliśmy już na miejscu. Louis otworzył drzwi i zaprosił nas do środka

-Siadajcie

Włączyliśmy sobie TV. Władze miał Zayn, ponieważ posiadał pilota i skakał po kanałach aż w końcu zdecydował się na MTV.

Louis:

Poszedłem do sypialni, wyjąłem czarną, dużą, prostokątną walizkę i zacząłem się pakować. Spakowałem połowę swojej garderoby. Z salonu było słychać rozmowę chłopaków. Z lekkim trudem zamknąłem walizkę i przyłożyłem ucho do drzwi tym samym słysząc: "Musimy, musimy mu jakoś pomóc", "dorwę tego skurwiela, który mu to zrobił". Wybiegłem z sypialni i rzuciłem się na każdego z nich mówiąc DZIĘKUJE

-Gdzie masz tę kopertę od recepcjonistki? - zapytał Zayn

-Zapomniałem o niej na śmierć - powiedziałem wyjmując ją z tylnej kieszeni spodni. Otwierałem delikatnie kopertę, aż w końcu wyjąłem kartkę - było tam napisane "Tylko piśniesz słówko albo powiesz coś policji to zabiję cię albo zrobimy powtórkę z rozrywki". Wybuchnąłem płaczem i pobiegłem do sypialni. Harry podniósł wcześniej rzuconą kartkę na ziemie i zaczął czytać na głos na co wszyscy zareagowali płaczem i przyszli do mnie mnie pocieszać.

-Nie płacz kochanie, proszę cię jedźmy już do mnie.

Liam pomógł mi znieść walizkę i ruszyliśmy. Tym razem prowadziłem ja, podrzucając Nialla, Zayna i Liama do domu.

Godzinę później...

Było już po 18, a my leżeliśmy koło siebie w łóżku.

-Wiesz co Harry - wyjąkałem

-Tak misiu? - zapytał

-Dziękuje za wszystko

-Nie ma sprawy, urodziłem się by spotkać i kochać taką osobę jak ty - odpowiedział Harry. Zrobiło mi się cieplej na sercu słysząc te ciepłe słowa ze strony Harry'ego ...

************************************************

Mamy dwójeczkę, zapraszam do dalszego czytania. Proszę o opinie